Węgiel brunatny z najniższej rzędnej

Kopalnia Węgla Brunatnego Bełchatów, jako jedyna tego typu w Polsce, eksploatuje surowiec z najniższej rzędnej dna wyrobiska -110 m n. p m. Złoże węgla brunatnego, w którym prowadzone są roboty górnicze, zlokalizowane jest w rowie tektonicznym Kleszczowa. Występuje w nim podrzędna struktura zapadliskowa – tzw. rów II rzędu. Jest to wąskie i głębokie zapadlisko: jego długość w kierunku wschód - zachód wynosi 2.500 m, a szerokość w kierunku południe - północ od 200 do 600 m. do 2009 roku. Znajdujący się w nim węgiel brunatny należał do 2009 roku do tzw. zasobów nieprzemysłowych, czyli nie przewidzianych do eksploatacji.
W 2009 roku po uzyskaniu zgody Ministra Środowiska, Kopalnia rozpoczęła jego eksploatację. Dyrektor Kopalni Bełchatów Kazimierz Kozioł zaznacza, że dla służb górniczych było to duże wyzwanie. – Musieliśmy zmierzyć się z trudnymi uwarunkowaniami geologiczno – górniczymi; skomplikowaną budową geologiczną oraz zagrożeniami geotechnicznymi. Usytuowanie złoża powodowało ograniczenie technologicznych możliwości pracy maszyn podstawowych – wymienia K. Kozioł. Dla bezpiecznego prowadzenia prac eksploatacyjnych służby górnicze musiały wykonać również technologiczne zabezpieczenia, dostosować system odwodnienia, komunikacji, zasilania i przygotować drogi transportu maszyn.
Opracowana w Kopalni efektywna technologia eksploatacji węgla, była zgodna z głównym założeniem prowadzonych w ostatnich latach pracach projektowych; optymalizacją wydobycia bez konieczności ponoszenia inwestycyjnych kosztów.
Zasoby węgla z rowu II rzędu oszacowano na 10 mln ton.